AELG
AELG

'Os novos públicos da poesía e vínculos con outras artes e soportes | Congreso Novas Voces da Poesía' por Rosalía Fernández Rial

Afirma Luísa Villalta -no ensaio O outro lado da música, a poesía e en artigos dispoñibles no centro de documentación da AELG- que primeiro foi o son e que este pode articularse logo ben como palabra ben como música. Segundo a escritora violinista, ambas manteñen a súa unidade e a evolución na poesía; un vínculo que, apoiándose en Umberto Eco, é aínda máis forte e...

'Poesía, unha visión de xénero e identidades | Congreso Novas Voces da Poesía', por Andrea Nunes Brións

Non son eu das que cren nos tempos crononormativos, nas idades cronolóxicas, quizais máis nas mentais ou físicas. A novidade non sempre ven da man da xuventude. E neste caso, cúmprese, non son novas, ou non moi novas, pero si é novo o que nos traen, os seus discursos e aportacións a poesía na literatura galega: As tres autoras que veño a presentarvos hoxe, tentan rachar cos...

'Mans para mapa', por Eva Teixeiro

Cadaquén tece o seu labirinto. Eu escribo. E leo, mesmo por enriba das miñas posibilidades. Non teño memoria dun tempo anterior a iso. De nova, tamén debuxaba moito. A boli. A adolescencia exponenciou esa fenda da escrita, entretecida coa lectura ata serme imposible diferenciar as arestas dunha e doutra. Semella un traxecto en soidade. Un escapulirse nese universo...

'"Contármonos", na Coruña', por Beatriz Maceda Abeleira

Hoxe temos o privilexio de compartir tempo e espazo co primeiro colectivo de mulleres escritoras na historia da literatura galega. Con catorce integrantes, elas son as primeiras e xa están a facer historia. As Comadres das Letras. Este libro, Contármonos , cuxo título xa é toda unha declaración de intencións, non só é unha alfaia literaria, páxina tras páxina... é...

'25 anos despois', por Antonio Reigosa

[Antonio Reigosa] A estas alturas do ano 1998 non sabía se ía escribir nin publicar algún libro algún día. Nin sequera ese primeiro que por razóns que non veñen agora ao caso acabaría escribindo e publicando antes do remate daquel mesmo ano. Así é, ás veces, este oficio de escribir neste país de urxencias e carencias, que se exerce en horas perdidas —hai quen dirá...